इत्रिनुसम्म इत्रेर
सन्ध्यासँग
डाँडाको घाम
पारि ओरालो झर्छ,
सातौं घोडा हराएको रन्को -
धोक्छ तिनपाने
निशाको भट्टीमा
र, त्यहीँ बेन्चीमा
अप्ठ्यारोसँग निदाउँछ
रातिँदै सरमले
चियाउँछ एकाबिहानै
नदीकिनार बाँसझ्याङबाट
देख्छ – सधैंझैं शान्त छे धरती
ऊ ग्लानीले भरिन्छ,
आफूबाटै चोइटिएकी
सुधी, सुवानी, डल्ली मोरीको
उसलाई, अग्घोरै माया लाग्छ
मनचिन्ते झोलीभित्र
सुध्रने वाचा र प्रेम–प्रतिज्ञा खोज्छ
फसेर,
इन्द्रेणीका इन्द्रजाले कुरामा
ऊ मूडी हुँदैछ
काले शनीले घुर्दा
धुँवाको तलतल लाग्छ
बेफ्वाँकमा ऊ रनक्क रन्किन्छ, कुपित हुन्छ,
राहुकेतुका नियत खराब
ट्यापे हुँला कि भनी डराउँछ
गम खान्छ,
संगत गतिलो छैन
डेन्ड्रोइड सुँघ्दै
कुन दिन ऊ
चेनस्मोकर बन्छै बन्छ
टाउको झटकार्छ,
जीम जाने सुरसार कस्छ
मरिलानु के छ र !
बेस्सरी उर्जा खपत गर्छ
स्ट्यामिना बढाउँछ
र, भरदिन -
घरतीको टाउकामा गीर खेल्छ
फटाहा बादल,
देखी सहँदैन
उसका बाइसेप्स, ट्राइसेप्स
सिक्स प्याक्सलाई
घरिघरि छेक्न आउँछ
कम्तीकी छैन,
बर्खा मोरी पनि
ट्याम-कुट्याम बर्सेर
जाज्वल्यमान उसको
तेजोवध गर्छे –
दुश्मनहरूलाई सम्झेर
घाम 'सिक' हुन्छ
उसमा क्रमश:
हावी हुन्छ डिप्रेसन
शक्ति क्षीण हुँदा,
कमलपित्तको रोगीझैं
थाल्छ पहेँलिन
धरती बिर्सन्छ,
धरतीको निश्छल प्रेम बिर्सन्छ
सुध्रने वाचा, कसम, किरीया
सबै भुल्छ
र, साँझ फेरि
निशाको भट्टीतिरै
ओरालो हानिन्छ ………….
