गुल्मीको रेसुंगा नगरपालिका–९ का स्थानीय यादव पाण्डेको गुल्मीबाटै जहाजमा उड्ने सपना यसपटकको दसैंमा पनि पूरा सकेन।
वि.सं २०६३ पछि हरेक वर्षको दसैँमा जहाज उड्ने सपना देखाइए पनि त्यसको १६ वर्षसम्म जहाज उडेको छैन। हरेक वर्षको दसैंंलाई बहाना बनाउँदा राज्यको करोडौं लगानी बालुवामा खन्याएको पानी सरह भएको उनको गुनासो छ।
स्थानीय गीता भण्डारी पनि हरेक वर्षको दसैं भनेर दिएको आश्वासनप्रति दिक्क छिन्। अहिले संरचना तयार हुँदा पनि नियमित उडान नगरी जनतामा भ्रम फैलाइएको भण्डारीको भनाइ छ।
विमानस्थल निर्माण सम्पन्न भएपछि सरोकारवालाले ध्यान नदिएको स्थानीयवासी दीपक अर्यालको आरोप छ।
अर्का स्थानीयवासी शेरबहादुर पुन पनि विमानस्थलमा नियमित उडान नपाएकोमा दुःखी छन्।
चुनावी मुद्दा, राजनीतिक शत्रुता र श्रेयको होडबाजीले विमानस्थल अलपत्र परेको उनले गुनासो गरे।
‘पहिले त संरचना पूरा नभएर रोकिएकामा चित्त बुझाएका थियौं’, पुनले भने, ‘अहिले पनि उडान नभएपछि अब सो विमानस्थलबाट उहाजमा उड्ने सपना कहिल्यै पूरा नहुने हो कि सन्देह बढ्न थालेको छ।’
उनीहरू मात्र होइन, आम गुल्मेलीलाई प्रत्येक दसैंमा जहाज उड्छ भनेर भुक्काइएको वर्षौं भएको छ।
निर्वाचनको समयमा होडबाजीको दौड चले पनि अघिपछि कसैले पहल नगरेको स्थानीयवासीहरूको आरोप छ।
वि.सं २०६३ मा तत्कालीन पर्यटनमन्त्री प्रदीपकुमार ज्ञवालीबाट रेसुंगा विमानस्थल शिलान्यास गरेका थिए।
जग्गा अधिग्रहण र बजेट अभावका कारणले सुरूको सात/आठ वर्ष विमानस्थल निर्माण गति लिन सकेन। त्यसपछि पनि चुनावी प्रचारमा मात्र सीमित रहँदै काम सुरू भएन।
शिलान्यासको नौ वर्षपछि २०७२ बाट विमानस्थलको नियमित काम सुरू भयो।
रेसुंगा विमानस्थल निर्माण आयोजनाका सहायक आयोजना प्रमुख इञ्जिनियर दिनेश परियारले पनि त्यसपछि प्रत्येक वर्षको दसैंंसम्म नियमित उडानमा पुगिसक्ने बताउँदै आएका छन्।
निर्माणले गति लिएको चार वर्षसम्म पनि विमानस्थलको ४०/४५ प्रतिशत मात्र काम भएको थियो। विमानस्थलमा २५ जेठ २०७५ मा तारा एयरको विमानले परीक्षण उडान भरेको थियो।
अर्को वर्ष विश्वव्यापी महामारीका रूपमा फैलिएको कोरोना भाइरसले केही असर गर्यो।
वि.सं २०७९ वैशाखमा मात्र विमानस्थल निर्माणले पूर्णरूप पायो। रौताह हरिहरि जेभी र बोकोई श्रेष्ठ कन्स्ट्रक्सन जेभीले विमानस्थलमा भौतिक संरचना निर्माणको काम गरेका थिए।
इञ्जिनियर परियारका अनुसार जग्गा अधिग्रहण, बजेट अभाव, कोरोना महामारी र निर्माण पहलकर्ताको कम चासोले विमानस्थल निर्माणमा ढिला भएको हो।
विमानस्थल निर्माणको क्रममा मुआब्जा दिने गरी १४ घर विस्थापित गराइएको थियो। बाँकी २८ घरको जग्गा अधिग्रहण गरिएको थियो। विस्थापितले मुआब्जा पाइसकेका छन्।
निर्माण सम्पन्न विमानस्थलको धावनमार्ग पाँच सय २० मिटर लम्बाइ र २० मिटर चौडाइको रहेको छ।
कूल रु ३५ करोड लागतमा रेसुंगा विमानस्थल निर्माण सम्पन्न भएको आयोजनाका सहायक आयोजना प्रमुख इञ्जिनियर परियारले बताए।
एक सय ५६ रोपनी क्षेत्रफलमा फैलिएको विमानस्थलको ७९ रोपनी जग्गा अधिग्रहण गरिएको थियो।
अहिले विमानस्थल नियमित उडानका लागि तयार रहेको छ। प्राविधिक जडानपछि नियमित उडान भर्न सकिने इञ्जिनियर परियारको भनाइ छ।
रेसुंगा विमानस्थलको संरचना पूर्ण रूपमा निर्माण भएपछि रेखदेख गर्ने कोही पनि छैनन्।
नियमित उडान शुभारम्भ नहुनु र रेखदेख गर्ने नहुनुले विमानस्थलका संरचनामा क्षति पुग्न थालेको छ।
विमानस्थल चिटिक्क बनेकाले घुम्ने जानेको लापरबाहीका कारणले कन्ट्रोल टावरको सिसा फुटिसकेको छ भने अन्य संरचनामा पनि क्षति भएको छ। रेसुंगा नगरपालिकाले विमानस्थलको रेखदेखका लागि नगर प्रहरी खटाउने तयारी गरेको छ।
रेसुंगा नगरपालिकाका प्रमुख खिलध्वज पन्थीले विमानस्थल नियमित सञ्चालन गर्न आफूहरू आतुर रहेको बताए। उनले यसका लागि संस्कृति, पर्यटन तथा नागरिक उड्डयनमन्त्री र नागरिक उड्डयन प्राधिकरणका महानिर्देशकसँग छलफल गरेको जानकारी दिए।
‘गुल्मेलीको भाग्य र भविष्यसँग जोडिएको विमानस्थलको नियमित उडानका लागि गम्भीर भएर लागेका छौं’, नगरप्रमुख पन्थीले भने, ‘नियमितको उडानको प्रक्रिया अगाडि बढिसकेको छ।’
गुल्मीको सदरमुकाम तम्घास नजिकै रहेको रेसुंगा विमानस्थलबाट नियमित उडान भएमा आम गुल्मेलीलाई राहत महशुस हुनेछ। छिमेकी जिल्ला अर्घाखाँची, प्यूठान र बाग्लुङलाई पनि रेसुंगा विमानस्थलले टेवा पुर्याउने विश्वास गरिएको छ।
1665385734.jpg)
